آمار فروش سینما‌های خراسان‌رضوی در هفته گذشته (۷ تیر ۱۴۰۴) حضرتی: راه فرماندهان و دانشمندان شهید ادامه دارد کارگردان ایرانی نامزد جشنواره نالیوود کانادا و برنده جوایز سن‌دیگو شد هزار و ۲۰۰ ساعت برنامه رادیویی، ویژه محرم ۱۴۰۴ برنامه ریزی برای ساخت انیمیشن راتاتویی ۲ جدیدترین آمار فروش سینما‌های کشور (۷ تیر ۱۴۰۴) | فروش حدود هفت میلیارد تومان بلیت در ۳ روز استوری جدید حامد بهداد | تسلیت به مردم داغدار + عکس انتشار کتاب «مداح شو» برای کودکان و نوجوانان نگاهی به ضعف‌های سریال «ناریا»؛ از روایت آشفته تا قصه مبهم! سعید روستایی و پیمان معادی در فهرست رای دهندگان اسکار هشدار وزیر فرهنگ درباره صداهای تفرقه‌افکنِ پس از جنگ چرا آهنگ «بوم، بوم، تل‌آویو»؛ در پاسخ حملات موشکی ایران به اسرائیل جهانی شد؟ + ویدئو نقدی بر وضعیت کنونی شعر آئینی | احساسات و گریه در شعر سوگ‌محور باید همراه محبت ولایت و شعور باشد برگزاری نشست انتقال تجربه با حضور عادل تبریزی در سینما هویزه مشهد شعر افشین علا خطاب به رژیم صهیونی | عاقبت بیت‌المقدس را رها خواهیم کرد فریبرز عرب‌نیا: ترجیح می‌دهم در کنار مردم کشور عزیزم باشم + فیلم سریال محرمی «جایی برای همه» روی آنتن شبکه دو + زمان پخش
سرخط خبرها

وصیت حیدری «حاج حیدر»

  • کد خبر: ۸۰۶۵۳
  • ۲۳ شهريور ۱۴۰۰ - ۱۱:۳۶
  • ۱
وصیت حیدری «حاج حیدر»
بهروز فرهمند - روزنامه‌نگار

آدم‌های بزرگ نه فقط زندگی دنیایی شان که حدیث رفتنشان از این دنیای خاکی هم، درس آموز است. «بزرگ» می‌گویم، اما «روح بزرگ» را مراد می‌کنم.
یک نمونه اش، انسان نکونام و نیک‌اندیشی که همین هفته پیش از دست دادیمش؛ زنده یاد حیدر رحیم پورازغدی.
این چند خط، مجال برشمردن ویژگی‌های رفتاری او نیست؛ خصلت‌هایی که شاه بیت همه اش، «عدالت جویی» است.
همان عدالت خواهی که تنها روی کاغذ و در نوشته‌های قلمی یا سخنانش نماند و در روش زیستنش هم نمایان بود.


همان که پس از وفات او در وصیت نامه و مجلس تعزیت «حاج حیدر» نیز دیدیم.
همه آن‌ها که برای فاتحه خوانی و گرامی داشتن یاد و خاطره اش به مسجد غدیرباباعلی در مشهدکه مجلس ترحیم او در آن برپا بود رفته بودند، با چشم سر دیدند که متن آگهی‌ای روی دیوار چسبانده شده است که مخاطبان را چنین پیام می‌دهد:


«به وصیت حاج حیدر رحیم پورازغدی از پذیرفتن هرنوع دسته گل و پرده نویسی تسلیت معذوریم.»
اگر در همین جای متن، نقطه‌ای بگذارم و این چند خط را تمام کنم، بی گمان حق مطلب ادا شده است و بیش از این هرچه بنویسم، مازاد است و فرع بر «اصل» سخن.
این وصیت روشن، آیا تفسیر دیگری را هم می‌طلبد؟
چه دیگر باید گفت جز اینکه حاج حیدر رحیم پورازغدی، عدالت خواهی را تنها برای نظریه‌پردازی نمی‌خواست و به‌واقع از خودش شروع کرده بود.


حاج حیدر، به وقت زندگی، چه بسا فراوان می‌دید که در آیین تعزیت و ترحیم درگذشتگان، به خصوص نامداران و کسانی که از شهرت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی، بهره دارند و به اصطلاح، جزو مقامات هستند، بازماندگان و بستگان و همکاران، با هر انگیزه ای، در پرده نویسی و آوردن دسته گل‌های چشم پرکن، چنان زیاد روی می‌کنند که مصداق آشکار اسراف و تبذیر است و نه خدا را خوش می‌آید و نه بندگان خدا را.


بگذریم که این کژرفتاری و بدعت ناصواب، سال به سال، شکل وشمایل حریصانه تری به خود می‌گیرد و به نمایش ثروت و قدرت و اداواطوار طبقه اجتماعی، دامن می‌زند و رقابت جاهلانه‌ای را میان مردمان، به راه می‌اندازد که سرسوزنی دستاورد برای مردگان و زندگان جامعه درپی ندارد.
پرسش واپسین نیز اینکه من و شما آیا می‌توانیم در همین قیاس و مقیاس و نه فراتر، پا جای پای مرام حیدری «حاج حیدر» بگذاریم و به قدر توان خود، در راه این مرام و مسلک علوی بکوشیم؟

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
صدرا
Iran (Islamic Republic of)
۰۲:۰۸ - ۱۴۰۰/۰۶/۲۴
0
0
سلام.
بیایید همه وصیت کنیم که وقت مردن بازماندگان ما هیچ پارچه نویسی و دسته گل را از هیچکس نپذیرند.
بخصوص که الان کرونا
مرگ را خیلی در دسترس کرده.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->